Hoe ik bijna in een pandahok viel
Door: wnfannelijn
Blijf op de hoogte en volg Annelijn
25 September 2010 | China, Chengdu
Ik zit in een achtbaan. Het project 'zoektocht naar de Pambassador' is een gigantische happening in China en – samen met mijn 11 mede finalisten – ben ik daarvan het middelpunt. We worden de hele dag op de voet gevolgd door een bataljon journalisten met zoemende en klikkende camera's. 'How do you feel' is de meest voorkomende vraag maar ik raak er toch steeds een beetje van in de war. Want de ene keer gaat het over het poep-vrij maken van een pandahok (tja, wat voel je daarbij?) en de andere keer over het voederen van de pandapuppy's (aaaahhhh!). Want dat is wat ik gister gedaan heb: we hebben het vak van pandaverzorger geleerd.
De 12 finalisten zijn in 3 groepen van 4 verdeeld. Ik zit met Jellyfish (Taiwan), Jennifer (Sidney) en David (Parijs) in een groep en we hebben 'my English name is Sofie' als drill instructor. Net als alle Chinese dames ziet Sofie er uit als 16. Ze heeft een mantelpakje aan en loopt op pumps maar ondertussen hanteert ze genadeloos de zweep om ons op schema te houden; wat een enorme klus is met ons overvolle programma en de horde journalisten. Net als de echte pandaverzorgers moesten we van Sofie blauwe operatiejassen aantrekken (hurry, hurry) en daarna 26 kilo poep uit een pandahok scheppen. Omdat dit een onderzoekscentrum is, wordt de poep elke dag gewogen. Na het desinfecteren en schoonspuiten kwam voor mij de grote verrassing: we gingen de pandapuppy's eten geven. Met een grote kruiwagen vol bamboestengels en een bak vol appelstukjes gingen we naar ze toe. Ze kwamen alle vijf aangewaggeld en gingen op een rijtje tegenover ons zitten in afwachting van het lekkers. Jellyfish prikte stukjes appel aan de bamboehengel en reikte dat een voor een aan de vijf puppy's. Na Jennifer was ik aan de beurt. Het was geweldig. De panda's hapte of pakte de appels van de hengelhaak. De een was nog trager dan de ander. Maar ze zijn ook heel sterk, ontdekte ik per ongeluk want de vierde panda pakte niet alleen de appel maar ook de hengel en hij begon – samen met z'n vriendjes – aan de hengel te trekken. Sofie gilde dat ik NIET LOS MOCHT LATEN en daardoor verdween ik bijna in het pandahok. Het was dat een echte pandaverzorger stukjes appel ging gooien waardoor de hengel minder interessant werd en ze loslieten. Daarna hebben we de verse bamboestengels over het hek gekeild waarbij het lastig was om ze niet te raken. Althans, voor mij want ik kan niet zo goed mikken. Anyway, de panda heeft het overleefd. Sterker nog, hij was te lui om er aandacht aan te schenken.
Uiteraard kregen we voor de lunch nog een lezing, dit keer van een onderzoeker die het gedrag van de panda's observeert. Het was vooral geweldig om naar hem te kijken: terwijl hij over zijn vak vertelde, straalde hij van oor tot oor omdat hij zo dol op zijn pandabeertjes is. Overigens is iedereen die in de Research Base werkt – van de WC juffrouw tot de directeur – verliefd op de panda's. Dat maakt het ook zo bijzonder om hier te zijn.
Na de lunch nam Sofie ons weer onder de arm en werden we verder opgeleid tot pandaverzorger. We gingen het buitenhok van Xiongbang, de panda met de Mickey Mouse oren, poep-vrij maken. Hoewel de panda's er alles behalve gevaarlijk uitzien, werden ze voor onze veiligheid toch binnen gehaald. Wij stonden binnen te wachten toen de panda's hun hok in schommelden. De buurman van Mickey Mouse is pas twee jaar oud en nog erg speels en hij reikte z'n wollige pootjes naar me uit. Alles in mij wilde die knuffel beantwoorden maar onder het toeziend oog van Sofie is het onmogelijk om de regels te overtreden. En maar goed ook. De panda's zijn geen circusdieren voor ons vermaak maar een 'flagship specie', zoals we aan het eind van de middag te horen kregen op het kantoor van WWF China.
Na onze opleiding tot pandaverzorger werden alle Pambassadors en journalisten in een grote bus geladen en reden we naar het kantoor van WWF China waar we een super interessante lezing kregen over biodiversiteit: als je de panda beschermt, bescherm je alle planten en dieren die ook in zijn habitat leven. Aangezien de panda in een 'hot spot' van biodiversiteit leeft, is het veiligstellen van zijn leefgebied voor heel veel andere species van groot belang. WWF ziet de panda als ambassadeur voor het behoud van biodiversiteit.
Na de WWF lezing werd ik door mijn host family meegenomen naar een 'hot pot' restaurant. Een culinaire ervaring: in het midden van de tafel borrelt een pan kruidenbouillon en daarin gooi je rauwe groente, vis en vlees. Met tjopsticks vis je de dingen er weer uit, je doopt het in olie met knoflook, koriander, azijn en zout en klaar is Kees. Heerlijk!
Zie bijbehorende filmpjes op youtube:
http://www.youtube.com/watch?v=baT19uoVorQ
http://www.youtube.com/watch?v=lY4UTV2tOcU
http://www.youtube.com/watch?v=at-o70r_W9M&feature=related
De 12 finalisten zijn in 3 groepen van 4 verdeeld. Ik zit met Jellyfish (Taiwan), Jennifer (Sidney) en David (Parijs) in een groep en we hebben 'my English name is Sofie' als drill instructor. Net als alle Chinese dames ziet Sofie er uit als 16. Ze heeft een mantelpakje aan en loopt op pumps maar ondertussen hanteert ze genadeloos de zweep om ons op schema te houden; wat een enorme klus is met ons overvolle programma en de horde journalisten. Net als de echte pandaverzorgers moesten we van Sofie blauwe operatiejassen aantrekken (hurry, hurry) en daarna 26 kilo poep uit een pandahok scheppen. Omdat dit een onderzoekscentrum is, wordt de poep elke dag gewogen. Na het desinfecteren en schoonspuiten kwam voor mij de grote verrassing: we gingen de pandapuppy's eten geven. Met een grote kruiwagen vol bamboestengels en een bak vol appelstukjes gingen we naar ze toe. Ze kwamen alle vijf aangewaggeld en gingen op een rijtje tegenover ons zitten in afwachting van het lekkers. Jellyfish prikte stukjes appel aan de bamboehengel en reikte dat een voor een aan de vijf puppy's. Na Jennifer was ik aan de beurt. Het was geweldig. De panda's hapte of pakte de appels van de hengelhaak. De een was nog trager dan de ander. Maar ze zijn ook heel sterk, ontdekte ik per ongeluk want de vierde panda pakte niet alleen de appel maar ook de hengel en hij begon – samen met z'n vriendjes – aan de hengel te trekken. Sofie gilde dat ik NIET LOS MOCHT LATEN en daardoor verdween ik bijna in het pandahok. Het was dat een echte pandaverzorger stukjes appel ging gooien waardoor de hengel minder interessant werd en ze loslieten. Daarna hebben we de verse bamboestengels over het hek gekeild waarbij het lastig was om ze niet te raken. Althans, voor mij want ik kan niet zo goed mikken. Anyway, de panda heeft het overleefd. Sterker nog, hij was te lui om er aandacht aan te schenken.
Uiteraard kregen we voor de lunch nog een lezing, dit keer van een onderzoeker die het gedrag van de panda's observeert. Het was vooral geweldig om naar hem te kijken: terwijl hij over zijn vak vertelde, straalde hij van oor tot oor omdat hij zo dol op zijn pandabeertjes is. Overigens is iedereen die in de Research Base werkt – van de WC juffrouw tot de directeur – verliefd op de panda's. Dat maakt het ook zo bijzonder om hier te zijn.
Na de lunch nam Sofie ons weer onder de arm en werden we verder opgeleid tot pandaverzorger. We gingen het buitenhok van Xiongbang, de panda met de Mickey Mouse oren, poep-vrij maken. Hoewel de panda's er alles behalve gevaarlijk uitzien, werden ze voor onze veiligheid toch binnen gehaald. Wij stonden binnen te wachten toen de panda's hun hok in schommelden. De buurman van Mickey Mouse is pas twee jaar oud en nog erg speels en hij reikte z'n wollige pootjes naar me uit. Alles in mij wilde die knuffel beantwoorden maar onder het toeziend oog van Sofie is het onmogelijk om de regels te overtreden. En maar goed ook. De panda's zijn geen circusdieren voor ons vermaak maar een 'flagship specie', zoals we aan het eind van de middag te horen kregen op het kantoor van WWF China.
Na onze opleiding tot pandaverzorger werden alle Pambassadors en journalisten in een grote bus geladen en reden we naar het kantoor van WWF China waar we een super interessante lezing kregen over biodiversiteit: als je de panda beschermt, bescherm je alle planten en dieren die ook in zijn habitat leven. Aangezien de panda in een 'hot spot' van biodiversiteit leeft, is het veiligstellen van zijn leefgebied voor heel veel andere species van groot belang. WWF ziet de panda als ambassadeur voor het behoud van biodiversiteit.
Na de WWF lezing werd ik door mijn host family meegenomen naar een 'hot pot' restaurant. Een culinaire ervaring: in het midden van de tafel borrelt een pan kruidenbouillon en daarin gooi je rauwe groente, vis en vlees. Met tjopsticks vis je de dingen er weer uit, je doopt het in olie met knoflook, koriander, azijn en zout en klaar is Kees. Heerlijk!
Zie bijbehorende filmpjes op youtube:
http://www.youtube.com/watch?v=baT19uoVorQ
http://www.youtube.com/watch?v=lY4UTV2tOcU
http://www.youtube.com/watch?v=at-o70r_W9M&feature=related
-
25 September 2010 - 19:30
David :
hoi lieverd, Wat is dit een prachtig verhaal en geweldige filmpjes. Ik ben onder de indruk dat het zo'n groot evenement is. Het is leuk je op het filmpje aan het werk te zien. Veel succes -
25 September 2010 - 21:55
Ino:
Hoi Annelijn, wat een belevenis! leuk zoals jij het beschrijft en ook de foto's en filmpjes is een plezier te bekijken. Jammer dat je ze niet evenkan knuffelen he? Wel een knuffel van ons genietze Jolanda en Ino -
26 September 2010 - 09:02
Tia Agatha:
Hola Lijn,
Wat een overweldigende verslagen, met veel plezier volg ik je in China.Indrukwekkend je te zien op het filmpje.
Toi toi met de finale!Mucho suerte,
besos Agatha -
26 September 2010 - 13:53
Tine En Ruben:
Tine en Ruben: "Wij willen ook graag naar de panda's, samen met jou!" Tine: "Annelijn ik mis jou" Ruben: "Ik mis ook Annelijn".
Succes van ons viertjes!
-
26 September 2010 - 22:04
Beppie Boon:
Dag Annelijn,
We volgen je belevenissen op de voet. Hartstikke leuk! Veel succes. Voor ons ben je pambassadeur no 1! Veel succes.
Beppie en Hans
-
28 September 2010 - 19:48
Marlou:
Annelijn, super gaaf jouw te volgen! Hot pot, heerlijk! En gaaf dat je hier voor (wnf&de panda) gáát!
Tip: voeg emailadressen toe linksonder bij WBJN (in de linkerkolom) dan krijgen meer mensen je updates (of wist je dat al?)
groetjes, Marlou/WNF
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
